معجون غیرت و آئینه‌های عبرت!

بعد از المپیک و دادن راهکار برای المپیک بعدی حسابی خسته شدم و چون ماراتن راهیابی به جام جهانی فوتبال در پیش بود که موجب بالا رفتن آدرنالین و همچنین ضعف اعصاب و همچنین نشان دادن پتانسیل‌های عظیم فرهنگی می گردد، فرصت را مغتنم شمرده و چند روزی به مسافرت رفتم. از آنجایی‌که مسافرت بدون سفرنامه همانند کتاب بدون جلد است؛ و کتاب بدون جلد شبیه تنِ آدمی بدون لباس زیباست، و آدم بدون لباس طبیعتاً نشان از بی‌غیرتی دارد و البته ما هم به عنوان یک ایرانی مربای غیرت تشریف داریم لذا در ادامه مطلب سفرنامه‌ای خواهیم نگاشت از سفری به استان زنجان...

...................

پ‌ن1: کتابهایی که در انتظار نوشته شدن هستند: در انتظار گودو (بکت) فرارکن خرگوش (آپدایک).

پ ن 2: لینک قسمت دوم: اینجا

چگونه در جدول مدال‌های المپیک توکیو صعود کنیم؟!

از آنجایی‌که دوران شب‌بیدارنشینی و صبح‌دیرسرکاررفتن به سر آمد و در این دوران به این نتیجه رسیدیم که ما هم برای خودمان کارشناسی برجسته هستیم و جایمان در کاروان عریض و طویل صداوسیما در ریو خالی بوده است، لذا برخی یافته‌های خود را از تنها تریبونی که داریم اعلام می‌نماییم تا در تاریخ مجازی حضور ما در المپیک ثبت گردد. شاید فکر کنید برخی از این موارد طنز و شوخی است اما به حقانیتِ نوبلِ یوسا قسم که همه‌ی بحران‌هایی که در ادامه‌ی مطلب ذکر می‌کنم کاملاً جدی است و راهکارهای ارائه شده نیز جدی است و می‌طلبد مسئولین ذیربط برای پیشرفت و موفقیت کاروان ایران در المپیک توکیو به این "هشت" بحران و حل آن توجه جدی نمایند.