به ژاپنی جان گالزورثی

جان گالزورثی (1867 - 1933) نویسنده انگلیسی و بنیانگذار انجمن بین المللی نویسندگان PEN و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 1932 است. در این لینک ها می توانید مختصری با این نویسنده آشنا شوید: اینجا و اینجا.

عنوان داستان کوتاهی که انتخاب کرده ام "درخت بِهِ ژاپنی" است تا بدین ترتیب آماده شویم از ژاپن و کاواباتا خداحافظی کنیم و برویم سراغ انتخابات بعدی و انگلیسی زبانان آمریکای شمالی که گزینه های مربوطه در ادامه مطلب آمده است.

داستان "بِهِ ژاپنی" را از نشریه کیان(شماره 42) انتخاب کرده ام و از روی همان ترجمه خوانده ام (ترجمه خانم ارغوان غوث) اما الان که به دنبال لینک زندگینامه می گشتم متوجه شدم با ترجمه دیگری در یک مجموعه داستان چاپ شده است(با ترجمه آقای فرهاد منشوری) و از قضا یک متن دیگر را هم ( که ده سال قبل از کیان در کیهان فرهنگی با ترجمه حسن هاشمی چاپ شده است) در فضای مجازی دیدم که خب اندکی متفاوت هم بود! لینک آن ترجمه متفاوت را هم اینجا بخوانید.

در مورد "به ژاپنی" هم اینجا اطلاعات لازم را ببینید و عکس ها البته خالی از لطف نیست.

لینک داستان صوتی:

اینجا

پ ن: یک سوتی هم در فایل صوتی هست! اصن فایل صوتی و سوتی با هم قرابت و قرانت دارند! به یابنده مژدگانی داده خواهد شد. انتخابات کتاب هم در ادامه مطلب!! از هر گروه به یک گزینه رای دهید.

بعدن نوشت: سوتی به نوع بیان اسم نویسنده برمی گشت. اسم نویسنده گالزورثی بود به انگلیسی این طوری یعنی John Galsworthy درحالی که من اونو این طور تلفظ کردم: جان گالسورتی (البته در ترجمه اینطور آمده بود) منتها من با کسره ای که در حرف "ر" داده بودم اسم این نویسنده را عملن به یک اسم ایتالیایی تبدیل کردم!

گروه الف

تورتیا فلت  جان اشتین بک

دانی وقتی از سربازی برگشت، دریافت که وارث و صاحب ثروت شده است. ویوجو، یعنی پدربزرگش، مرده بود و دو خانه ی کوچک در تورتیا فلت برایش به جا گذارده بود. با شنیدن این خبر، حس مالکیت روی دوش دانی سنگینی کرد. پیش از آن که به خانههایش سری بزند، یک گالن نوشابه خرید و بیشترش را سر کشید.

حرامیان   ویلیام فاکنر

پدربزرگ گفت: بون هاگنبک یک همچین آدمی بود. اگر عکسش را روی دیوار نصب می ‌کردند انگار سنگ قبرش را علم کرده باشند، عین دیوارکوب یا اعلانیه‌های پلیس بود. هر پاسبان و گزمه اهل شمال می‌سی‌سی‌پی از توی معرکه بازار هم او را بیرون می‌کشید و جلبش می‌کرد، و برای این کار فقط لازم بود که تاریخ پای عکس را بخواند.

زنگها برای که به صدا در می آید  ارنست همینگوی

بر روی چمن های کنار جنگل دراز کشیده و چانه را روی دست ها گذاشته بود و به اطراف می نگریست. اب جویبار آرام و منظم از کوه سرازیر می گردید ولی از آن نقطه به بعد از سراشیبی تیز با قوت و سرعت رو به پایین می رفت. چند صد قدم بالاتر از او، منظره آسیابی به چشم می خورد. او رو به همراه خود کرد و گفت: ...

گروه ب

سرود سلیمان  تونی موریسون

نماینده بیمه عمر مشترک کارولینای شمالی قول داده بود که ساعت 3 از مرسی به آن سوی دریاچه سوپریور پرواز کند. دو روز پیش از این رویداد، او یادداشتی را پشت در خانه کوچکش که به رنگ زرد رنگ آمیزی شده بود چسبانده، روی آن نوشته بود:...

قلب شکارچی تنها    کارسون مک کالرز

در شهر دو مرد لال زندگی می کردند که همیشه با هم بودند. هر روز صبح زود از خانه شان بیرون می آمدند و دست در دست خیابان را می پیمودند که سر کار بروند. آن دو رفیق خیلی با هم فرق داشتند.

مگر آن که   کارول شیلدز

بر حسب اتفاق است که من در حال حاضر دوره ای از اندوه و دلتنگی شدید را می گذرانم. در تمام طول زندگی شنیده ام که مردم می گویند ناگهان دردی شدید حس کرده اند و خود را تهی از جسم و جان یافته اند، ولی هرگز نفهمیده ام منظور آنها چیست.