پاسخ به آینده!

چند شب پیش خوابی دیدم که در نوع خودش جالب بود. نشسته بودم روی مبل که یک خانمی همسن و سال خودم آمد طرفم و رو به من خطاب کرد: «بابابزرگ میشه یه سوال ازتون بپرسم؟». من هم بدون اینکه جا بخورم اجازه دادم و این نوه‌ی میانسال به یکی از اقدامات استراتژیکِ من در جوانی اشاره کرد و پرسید منظور من از به کار بردن عبارت «بلند مدت» در توصیف آن «سرمایه‌گذاری» دقیقاً یا حدوداً چند سال بعد بوده است؟! راستش من بلافاصله بعد از طرح این مسئله از خواب پریدم و نفهمیدم پاسخی برای این پرسش داشتم یا نه! ولی همینجا به این نوه گلم که اسمش را هم نمی‌دانم عرض می‌کنم: «باباجون اگه تا اون موقع جواب نداده از روح من رودربایستی نکنید، بکِشید بره این مایه دق را».

...........................

پ ن 1: کتاب بعدی که در مورد آن خواهم نوشت «نگویید چیزی نداریم» از «مادلین تین» است و چون حدود 620 صفحه است کمی طول می‌کشد که آن را به پایان برسانم و از طرفی هم مدتی است که با مترو هم رفت و آمد نمی‌کنم و زمان-مکانِ رمان‌خوانیِ من محدود شده است به اقدامات پارتیزانی! خواستم بگم اگر کمی طول کشید علتش این است.

پ ن 2: انتخابات هم به پایان رسید و مطابق آراء دوستان، برنامه‌های بعدی «روسلان وفادار» اثر «گئورگی ولادیموف» و «دفتر بزرگ» اثر «آگوتا کریستوف» خواهد بود.