استادیوم یا فرودگاه؟

وقتی مدتی پشت آدم باد بخورد واقعن برگشت به حالت اولیه و کار و نوشتن متواتر سخت است و این از مضرات تعطیلات طولانی مدت است. همه چیز یک طرف این بیدار شدن ساعت 5 بامداد یک طرف که واقعن حکمش حکم تردد در برخی فرودگاه‌های این دنیا است!

خیلی طول و تفصیلش نمی‌دهم. امروز ویرم گرفت که در سایت‌های برخی علمای این دیار یک سوال شرعی مطرح کنم. نشستم خیلی محترمانه برای برخی از ایشان که در زمان دولت قبلی، واکنش‌های شدیدی در قبال تصمیم دولت مبنی بر آزاد گذاشتن ورود زنان به استادیوم، نشان دادند و موجب شدند که آن تصمیم در نطفه خفه شود، این سوال‌ها را مطرح کردم. خلاصه سوالم این بود که با توجه به مواضع دولت عربستان در تقابل با ایران و همچنین رفتار اتباع این دولت با زائرینی که به آن کشور سفر می‌کنند که نمونه اخیر آن بسیار وقیحانه است، حکم این سفرهای متعدد و هزینه کردن پول در آن دیار چیست؟ چنانچه ورود خانواده‌ها به استادیوم‌های ورزشی به‌سبب احتمال بروز مفسده توسط ایشان ناشایست یا حرام اعلام شده است، شایسته است که در موارد مشابه (که البته از نگاه من که مشابه نیست، چون یک‌طرف احتمال است و طرف دیگر واقعیت تلخی که رخ داده است و بار اول هم نبوده است) نیز چنین واکنشی داشته باشند و...

از پدر یکی از این قربانیان نقل شده است که: "ما به آنتالیا نمی‌رویم، بچه‌هایمان را به جاهای آنچنانی نمی‌بریم، بچه‌هایمان را بردیم به یک مکان مذهبی ، بردیم به ام القرای اسلام ..." و سوالی کرده با این مضمون: "مگر جایی امن‌تر از حرم امن الهی هم داریم؟" ... البته حال و روز ایشان قاعدتن وحشتناک‌تر از آن است که بخواهیم به حرف‌هایش گیر بدهیم ولی واقعیت این است که حرم امن الهی هیچگاه امن نبوده است، حتا برای پیامبر و دخترش و فرزندان دخترش... در زمان معاصر هم وضعیت مشخص است که چگونه بوده، حتمن می‌بایست ماموران مربوطه "تفاوت فرهنگی"شان را بیشتر از حد مجاز در ماتحت اندیشه‌گی ما فرو نمایند تا ما متوجه موضوع شویم!؟ البته بعید است که باز متوجه موضوع شویم... حال ما کماکان مانند آن داستان مولاناست که با این دو بیت به شما کد می‌دهم:

گفت آنک با من ار یک بدمنش

بد بیندیشد بدرم اشکمش

گفت لوطی حمد لله را که من

بد نه اندیشیده‌ام با تو به فن