قمارباز – شعر قدیمی

با توجه به این که در محل کار جدید , لازم است که چند صباحی حواسمون کمتر پی خاکبازی و اینا باشد! و کمی بیشتر به کار مشغول باشیم (العیاذ بالله!) و از طرف دیگر بخشی از دوستان از میانه راه با من همراه شده اند و از شیرینکاری های سابق بی خبر مانده اند! و اصولاً من هم آدمی نیستم که بگذارم کسی نسبت به این امور مهم!! جاهل باقی بماند, و از طرف سوم یکی از دوستان هم درخواست شعر قدیمی داشتند (حالا به هر علتی) و از طرف چهارم مطلب بعدی من آماده نشده و از طرف پنجم و ششم هم هست تازه ...

شهریست پر کرشمه حوران ز شش جهت

چیزیم نیست ور نه خریدار هر ششم

نه خداییش چه ربطی داشت!!؟؟

*** *** ***

زیر سقف آسمان

من به تنهایی درون بستر خویش

ضجه می کردم,  استراحت را

اشک ها غلتان به روی گونه هایم

سینه را از بهر غم آماده می کردم

بار سنگین هزاران سال

شانه ها را بر زمین چسبانده بود

...

ما برای زندگی

از زمان صفر پایین آمدیم

زندگی روی زمین

...

اشک ها در خط زیر چانه ام

آن خط باقی ز دار سالیان زندگی

با هیاهوی غریبی سخت می راندند

از میان آسمان

یا درون سینه ام

من نفهمیدم کدامین بود

صدای قهقه ی مستانه ای آمد به گوشم

آن صدا فریاد شیطان بود

که برای خالق خود کرکری می خواند

آخر آن دو روی ما شرط بسته بودند

یک قمار واقعی

خالق ما آبرویش را گرو بگذاشته بود

در خودم رفتم

با خودم گفتم

خالق ما بهر پیروزی ما

تا کنون ده ها هزار نامه و پیغام بر

لشگریان از ملائک

حتی

آن خلیلش آن کلیمش آن حبیبش

روح خود را هم برای برد ما

روی خاک این زمین آورده بود

من نمی دانم چرا بازی به این جا ها کشید

همچنین

از چه رو میراث این پیغام ها

عاقبت بر جیب شیطان ها رسید.

۱۳۷۸/۵/۱۲

............................................ 

اینهم لینک انتشار دفعه قبل